Mensen die mij al een langere tijd kennen weten dat ik dol ben op tweedehands spullen. Ik heb iets met dingen met een verhaal. Ik kan mijmeren over bij wie het thuis stond en wat er mee is gedaan. En sommige dingen vind je gewoonweg niet bij de winkels van nu en zorgen voor een uniek interieur. Ik vind deze weegschaal nog steeds zo gaaf!
Een typemachine hoeft het niet meer te doen, ook zo is ie al leuk. Kun je je voorstellen dat hier vroeger misschien wel een receptioniste van de plaatselijke huisarts op werkte, knotje in haar haar en met haar perfect gemanicuurde nageltjes typte ze (als de baas niet keek) stiekem liefdesbrieven naar haar geliefde.
Deze voorliefde voor oude dingen begon toen ik op kamers ging wonen en spulletjes zocht voor in huis. Ik beschikte niet over een ruim budget, dus de kringloop was een uitkomst. Mijn oma had vroeger een kristallen pot met witte kandijsuiker en een tangetje. Ik vond dat zo leuk en later werd ik ook dol op kristal. Het deed me denken aan oma. Al gauw had ik een hele verzameling bonbonschaaltjes en karaffen. Die ik weliswaar nooit gebruikte, maar ik was er blij mee. Ting, ting, ting, het geluid alleen al. Destijds waren kringloopwinkels nog helemaal niet zo populair als nu, dus je betaalde er weinig voor. Vaak stonden dingen geprijsd per categorie, bijvoorbeeld; ‘glaswerk 30 cent’ en dus kon je nog wel eens geluk hebben als je daar een kristallen vaas voor vond.
Ik heb veel leuke dingen gevonden bij de kringloop en ook veel weer teruggebracht na verloop van tijd. Ik dacht voor die paar euro laat ik het niet liggen, maar het blijft natuurlijk zonde als je het niet gebruikt. Daarom heb ik de ‘regels’ die ik voor mezelf nu altijd hanteer op een rijtje gezet. Laat ik het tips noemen, dat klinkt leuker. Hier komen de tips!
Kijk goed
Je kunt tweedehands spullen (meestal) niet ruilen dus je moet zeker weten dat wat je koopt wel in orde is. En het heeft al bij iemand in huis gelegen, dus misschien is er iets mee. Want soms denk ik ook wel eens verbaasd, hoezo doet iemand dit weg? En als ik dan beter kijk zie ik dat het stuk is. Dus bestudeer het goed, loop er desnoods mee naar een raam zodat je in daglicht kunt kijken of het niet (teveel) beschadigingen of verkleuringen bevat en of het wel compleet is. Lp’s haal ik altijd uit de hoes, want er hoeft maar één diepe kras in te zitten en de plaat slaat over en je kunt er niet meer naar luisteren.
Is het op te knappen?
Soms is een product wat stuk is nog voordeliger geprijsd en als je een beetje handig bent kan dan wel eens in je voordeel werken. Vaak is een grondige schoonmaakbeurt een likje verf al genoeg. Zorg er dan wel voor dat je het binnen een paar dagen ook gaat doen, anders wordt het iets wat blijft liggen. Grote kans dat je er geen zin meer in hebt en het bij de eerstvolgende kastopruiming alsnog weer terug gaat naar de kringloop. Kijk ook of dingen van stof in de wasmachine kunnen, bevatten de hoezen bijvoorbeeld ritsen of knopen. Je hebt geen zin om je koekje neer te leggen op je mooie stoffen poef waar de zweetvoeten van iemand anders op hebben gelegen. Of je gebruikt een (bij voorkeur kristallen) schoteltje voor je koekje, dat kan ook. Als het ding wat in de kringloop ligt smerig is dan is het altijd geweest van een vies mannetje met een harig bierbuikje in mijn hoofd. Is dat herkenbaar voor iemand?
Betaal niet teveel
Kringloopwinkels zijn op het moment razend populair en helaas weten ze dat zelf ook. Soms hanteren ze echt bizar hoge prijzen en hoewel ik het product graag wil loop ik er toch bij weg. Ik wacht dan liever af of ik het op ergens anders voor een redelijke prijs vind.
Wees kritisch
Vraag jezelf af, als je met het zoveelste vaasje in handen staat, is dit echt zo leuk? Of vind je het alleen leuk omdat het zo goedkoop is. En heb je misschien al iets vergelijkbaars in huis. Soms kopen we iets omdat we ons er blij door voelen, maar niet omdat we het écht willen hebben. We willen dat blije gevoel alleen even hebben.
Laat je niet opjagen
Ik vind marktplaats leuk, en rommelmarkten trouwens ook, maar de mensen die erbij horen meestal niet. Ze zijn soms ongeduldig of juist gewoon erg aardig. Beide vind ik lastig. Ik voel me snel bezwaard als ik even de tijd neem om alles goed te bestuderen en te overwegen of ik het wel wil kopen, met als gevolg dat ik overhaast beslis en het maar gewoon koop. Eenmaal thuis heb ik er meteen al spijt van.
Dus bedenk je goed als je twijfel voelt, zou je dit ook meenemen als dit nu in een gewone winkel te koop was geweest? Waar niemand verwachtingen heeft en je niemand hoeft teleur te stellen. Vaak is het antwoord nee. Maar de mensen van Marktplaats waren speciaal thuis gebleven en je hebt er geld af gepraat. Uiteindelijk mag je zelf weten of je het koopt of niet. Hoe kun je een beetje voorkomen dat je voor niks komt? Door vragen te stellen als iets je nog niet duidelijk is. Wanneer de foto’s niet duidelijk zijn of niet van hunzelf vraag dan om andere foto’s. Vraag om precieze afmetingen als dat er niet bij staat. En of er beschadigingen zijn die je niet kunt zien, of het nog na behoren werkt etc. Met deze selectievragen bespaar je tijd voor jullie beide.
Hopelijk hebben jullie hier iets aan, en als jullie nog tips voor mij hebben laat ze me dan vooral weten!
